Tag Archief van: lezing transities
“We hebben u gemist”
Harry start zijn keynote, foto’s Monique van Loon
“We hebben u gemist..” Zo startten mijn slides en keynote voor 130 erfbetreders, een week terug in de Statenzaal van de Provincie N-Brabant. Een brede verzameling bankiers, dierenartsen, sectorvertegenwoordigers, voerleveranciers, juristen, mestadviseurs en bedrijfscoaches nam online deel aan het middagseminar dat AgriVaknet en Rabo hadden opgezet. Inzet: een brug slaan tussen partijen die tot nu toe weinig met elkaar aan tafel zitten en met verschillende brillen naar de toekomst van het buitengebied kijken. In mijn briefing werd vooraf twee keer herhaald: “het mag níet politiek worden” – voor een ingenieur geen eenvoudige opgave. Ik haalde mijn inspiratie uit de ervaring van Esther en mij in Brabant en uit mijn kennis van parallelle transities. De analogieën werden begrepen én ze hielden de angel uit het debat dat momenteel zo fel gevoerd wordt. Seminarpresentator Simone van Trier postte dezelfde dag op linkedIn: HET IS GELUKT, DE ONTMOETING WERD NIET POLITIEK EN OOK NIET TECHNISCH! Ik sluit me daar bij aan. Dank allemaal: de provincie, Rabo, Agrivaknet, de technici die het mogelijk maakten, Simone van Trier en natuurlijk de enthousiast en opbouwend reagerende deelnemers. Het was misschien achterstallig onderhoud, maar laten we dáar niet over kissebissen. De toekomst lonkt – er is heel veel te doen en juist erfbetreders bulken van de praktijkkennis. Volgens mij nemen ze de handschoen op.
Harry
Snowden & veerkracht
De Volkskrant citeert Edward Snowden op 22 januari 2015: ‘Europese leiders voelen een verantwoordelijkheid om onze veiligheid te garanderen, maar hun reactie is fout. Hun antwoord is méér staatsbemoeienis, mínder privacy en minder meningsuiting. Ze zouden moeten nadenken over manieren om meer veerkracht in onze samenleving te creëren’. Wij steunen Edward hierin. In zijn lezing bij het afscheid van Mariet Paes, benoemde Harry de ‘weerbare mens’ in tijden van transitie.
‘Weerbare mensen en een wendbare samenleving’ –
een verlangen of bittere noodzaak
in tijden van deep change?
We zijn de afgelopen zestig jaar gewend geraakt zowat van alles uit handen te geven. Core competences heet dat op het laatst. Systemen kunnen op die wijze uiterst efficiënt worden ingericht. Core competence denken kan zolang ons vertrouwen in de ander en in de staat groot is en effecten van vernieuwingen vrij goed modelleerbaar blijven. Maar tijden veranderen nu snel. Veel systemen kraken en piepen en ze lijken niet langer aan te sluiten bij actuele vragen uit de samenleving van nú. Dat geldt voor de overheidsrol niet anders. Groepjes eigen–wijze burgers stropen mouwen op en werken zelf alternatieve oplossingen uit. Zo zijn wijzelf intensief betrokken bij een geldsysteem zonder banken en zonder rente.
Het is voorlopig niet duidelijk is wat de nieuwe grote ‘waarheid ’ wordt. Er zijn vele kiemen om de volgende stap op te enten. Als een land zo massaal op discontinuïteit koerst, als zoveel oude lijnen niet langer door te trekken zijn, dan zijn groepjes individuen weer aan zet.
Weerbare mens. Wendbare samenleving. ‘In tijden van transitie reis je licht’, roepen wij vaak. Op persoonlijk level. Op landsniveau. De weerbare mens die experimenteert, verenigt, kracht uitoefent met geestgenoten waar hij/zij het verschil kan maken. Die helder heeft in welke toekomstige wereld hij/zij wel en in welke hij/zij níet wil leven. Die open staat en nieuwsgierig is naar wat je met anderen kunt bewerkstelligen. Die dus licht reist zonder al teveel ballast. Die – nog zo’n kreet die we graag roepen – en die in deze tijden leert comfortabel ‘out of control’ te zijn.
Edward, wij vinden je roep om de weerbare mens en om veerkracht in onze samenleving helemaal zo gek niet. Wil je bij ons in de masterclass cursus? We komen desnoods op locatie. Je kunt hier intekenen.
